Het verhaal van Anja

Na 25 jaar voor haar gezin te hebben gezorgd, maakte Anja (57) de stap terug naar werk. Dat ging niet vanzelf. “Mijn man had meerdere operaties gehad en zat zonder werk. Er moest brood op de plank komen,” vertelt Anja. “Ik wilde graag werken, maar steeds liep het spaak. Het waren korte baantjes en ik voelde me vaak afgewezen.”

Een verleden met hobbels

Anja groeide op in een moeilijke thuissituatie. “Ik ontdekte als puber dat mijn ouders niet mijn echte ouders waren. Alles stond op zijn kop. School maakte ik niet af en ik kwam terecht in de crisisopvang. Vanaf mijn 16e stond ik er alleen voor.” Toch hield ze altijd hoop. Na jaren thuis voor haar kinderen te hebben gezorgd, wilde ze iets terugdoen. “Maar telkens als ik ergens werkte, kreeg ik te horen dat ik te langzaam was. Ik was er kapot van en voelde me waardeloos.”

Eerste stap bij IBN

Dankzij haar Wajong-indicatie kon Anja via UWV een praktijkassessment doen bij IBN. Rico, haar trajectregisseur, zag meteen potentie: “Anja had weinig zelfvertrouwen, maar uit de talentenscan bleek een mbo 2-niveau. Ze kan goed plannen en organiseren.” Ook de Valpartest werd ingezet, een praktische vaardighedentest waarbij je werkt met onderdelen en instructies. “Daaruit bleek dat Anja een gemiddeld werktempo heeft en nieuwe dingen goed oppakt, als ze er even de tijd voor krijgt,” vertelt Rico. Anja: “Toen ik de uitslagen zag, dacht ik: Ik heb echt wel wat in me. Dat gaf me hoop.”

Van catering naar productie

In eerste instantie startte Anja in de catering bij het gemeentehuis. “Dat leek me geweldig, maar de drukte en het steeds moeten schakelen tussen taken zorgden voor onzekerheid.” Ze stapte over naar de productieafdeling. Dat bleek een schot in de roos. “Structuur past bij haar,” zegt Rico. “Ze werkt nu in de montage en leert steeds bij.” Anja straalt: “Het werk is leuk, je maakt iets samen. Mijn collega’s hielpen me goed op weg. En ik hou van de gezelligheid.”

Tweede thuis

Anja begon met 25 uur per week en werkt inmiddels 36 uur. “Ik dacht eerst: dat kan ik nooit aan. Mijn man was bezorgd, maar hij ziet nu hoe goed het gaat. Ik kan speeltjes kopen voor mijn papegaai, ga uit eten en ik ben er trots op dat ik financieel kan bijdragen aan het huishouden.” Ook Rico is trots op haar ontwikkeling: “Ze kwam onzeker binnen, maar bloeide op in de juiste omgeving. Nu gaat ze als een speer.” Anja gaat ontspannen naar haar werk: “We beginnen elke dag met een bak koffie. Iedereen hoort erbij. IBN is mijn tweede thuis.”